สายไฟเบอร์ออฟติก ใยแก้วนำแสง (Fiber Optic) สำหรับงานสื่อสาร โทรคมนาคม

สายไฟเบอร์ออฟติก (Fiber Optic) หรือ สายใยแก้วนำแสง คือสายสัญญาณที่ใช้แสงในการส่งข้อมูล ทำให้มีความเร็วสูงและส่งได้ในระยะทางไกล โดยมีการสูญเสียสัญญาณน้อยกว่าสายทองแดง

หลักการทำงาน:

สายไฟเบอร์ออฟติกประกอบด้วยเส้นใยแก้วหรือพลาสติกขนาดเล็กมาก ทำหน้าที่เป็นตัวกลางนำแสง เมื่อมีข้อมูลที่ต้องการส่ง อุปกรณ์จะแปลงสัญญาณไฟฟ้าเป็นแสง และส่งแสงนั้นผ่านเส้นใยแก้วไปยังปลายทาง ที่ปลายทางจะมีอุปกรณ์แปลงแสงกลับเป็นสัญญาณไฟฟ้า เพื่อให้ใช้งานได้

ส่วนประกอบ:

• แกนกลาง (Core): ส่วนที่แสงเดินทาง ทำจากแก้วหรือพลาสติกใส
• เปลือกหุ้ม (Cladding): หุ้มแกนกลาง ทำให้แสงสะท้อนกลับเข้าไปในแกนกลาง
• ชั้นเคลือบป้องกัน (Coating): ป้องกันแกนกลางและเปลือกหุ้มจากความเสียหาย
• เปลือกนอก (Outer Jacket): ป้องกันส่วนประกอบภายในจากสภาพแวดล้อมภายนอก

ประเภท:

• Single-mode: ใช้กับระยะทางไกลและต้องการแบนด์วิดท์สูง แกนกลางเล็ก แสงเดินทางเป็นเส้นตรง
• Multi-mode: ใช้กับระยะทางใกล้ เช่น ภายในอาคาร แกนกลางใหญ่ แสงเดินทางแบบสะท้อนไปมา

ข้อดี:

• ความเร็วสูง: ส่งข้อมูลได้เร็วกว่าสายทองแดงมาก
• แบนด์วิดท์สูง: รองรับปริมาณข้อมูลได้มาก
• ส่งได้ไกล: สัญญาณไม่ตกในระยะทางไกล
• ป้องกันสัญญาณรบกวน: ไม่ได้รับผลกระทบจากคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า
• ปลอดภัย: ดักฟังข้อมูลได้ยาก

การใช้งาน:

• อินเทอร์เน็ตความเร็วสูง (FTTx)
• โทรคมนาคม
• เครือข่ายคอมพิวเตอร์ (LAN)
• กล้องวงจรปิด
• การแพทย์
• อุตสาหกรรม

สรุป:

สายไฟเบอร์ออฟติกเป็นเทคโนโลยีการส่งข้อมูลที่สำคัญในปัจจุบัน ด้วยความเร็วสูง แบนด์วิดท์สูง และการสูญเสียสัญญาณน้อย ทำให้เหมาะกับการใช้งานที่ต้องการประสิทธิภาพสูง เช่น อินเทอร์เน็ตความเร็วสูง และการสื่อสารในระยะทางไกล

• 1 CORE
• 2 CORE
• 4 CORE

• 6 CORE
• 12 CORE
• 24 CORE

• DROP CABLE [FTTx]
• DROP WIRE
• ARMORED (กันกระรอก)

• ADSS
• ARSS